حضوری اجباری روز گذشته، در مرکز رشد دانشگاه باعث شد همه برنامه‌هام بهم بریزه. متاسفانه دیروز تبدیل به یکی از بدترین روزهای امسالم شد. کل ۸ساعت رو لرزیدم. من که باعث و بانی‌ش نمی‌بخشم و به خدا واگذار می‌کنم. زمانی‌م هم که برگشتم از زور خستگی و بیحالی و گشنگی به تخت‌خواب پناه بردم. همین باعث شد که شب نتونستم زود بخواب برم و سحرخیزی امروزم رو حسابی تحت تاثیر خودش قرار داد.
پ.ن: روزی به تراس خونه‌من افتخار می‌کردم اما این‌روزا مثل یه کویر خشک و لم‌یزرع شده.
الان که دارم پست می‌ذارم. دریا اینقد صاف نیست، هوا هم اینقد آفتابی نیست! اتفاقا از سوز سرما دارم به خودم می‌پیچم. جدال گرما شوفاژ و سوز و سرمای درزهای پنجره، شوفاژ ۳-۰ عقبه. از پشت‌سرم چنان سوزی‌میاد که انگار روی قله کلیمانجارو وایستادم. دیشب و امروز صبح حسابی گند زدم به چالش سحرخیزی. کلا دیروز روزم نبود. با این‌حال ناامید نیستم. به یاری خدا امروز یک گام بزرگ در پروژه po برخواهم داشت.
پ.ن: به مسئول مرکز رشد اطلاع میدم که هوا سرده، میگه خودمون هم سردمونه. فکر کنم همزادپنداری کرد!
امروز شنبه‌س و شنبه‌ها هم معمولا نحس‌ترین روز هفته. چالش سحرخیزی یکمی به مشکل خورده. دیشب دیرتر به خواب رفتم و صبح هم زیاد سحرخیز نبودم. اما بزرگ‌ترین مشکلم سیستم گرمایشی محل کاره. شوفاژ اتاق نمی‌تونه اتاق رو خوب گرم کنه و سردی هوا اتاق زیادی روی مخه و نمی ذاره روی کارهام تمرکز کنم. برای همین مجبورم کارهامو تو منزل انجام بدم که حسابی اذیت کننده‌س.
پ.ن: تصویر پست، طبق معمول بی‌ربطه و مربوط میشه به پت‌شاپ یکی از مشتریان.
امروز صبح خیلی راحت از خواب شدم. براساس چالش سحرخیزی، دیشب تونستم خیلی سریع برم تو رخت‌خواب و امروز سحرخیزی رو تجربه کنم. تجربه بسیار عالی و ناب که دیگه حاضر نیستم از دستش بدم. امروز نماز صبح‌م رو خوندم هر چند هنوز اراده‌ای برای دنبال‌کردنش به صورت جدی ندارم. احتمالا به زودی یه چالش جدید برای نماز خوندم راه‌بندازم.
پ.ن: عکس برای تاریخ ۳آذر ۹۵ و شهر بابلسر است. :)
